Shiitake

• aktywacja układu immunologicznego w przypadku infekcji bakteryjnej i wirusowej + Coriolus, ABM, Reishi, Maitake
• regulacja cholesterolu i ciśnienia krwi + Reishi, Maitake, Auricularia
• działanie przeciwmiażdżycowe + Coprinus, Auricularia
• wspomaganie w oczyszczaniu jelita grubego + Hericium
• łagodzenie osteoporozy i chorób reumatycznych + Maitake
• uzupełniająca terapia nowotworowa i profilaktyka nowotworowa + według typu nowotworuu

Inne motywy stosowania Shiitake:

Kandydozy, zapobieganie przeziębieniu, zmęczenie, znaczna aktywność przeciwwirusowa (+ Coriolus), stymuluje tworzenie flory jelitowej, rak narządów trawiennych i wątroby, zapalenie stawów, zwyrodnienie stawów, silnie redukuje poziom cholesterolu, niedokrwistość, działanie hepatoochronne, zapobieganie próchnicy, działa wspommagająco w leczeniu HIV, wspomaga leczenie alergii.

Charakterystyka TMC:

• temperatura – neutralna
• smak – słodki
• tropizm – śledziona, żołądek, płuca

Działanie wedlug tradycyjnej medycyny chińskiej:

• uzupełnia Qi i odżywia krew
• rozpuszcza wilgoć i flegmęozpouští vlhkost a hlen

Shiitake (Lentinula edodes, twardnik japoński, „król między grzybami“, XiangGu /pachnący grzyb/) należy do grupy grzybów żagwiowiatych rozkładających drewno, Może też rosnąć na pniach i drzewach lub może być hodowany w warunkach domowych. W naturze rośnie zwłaszcza na podłożu liściastym. W naszych szerokościach grzyb nie rośnie. Shiitake ma łuskowy, jasnobrązowy i brązowy kapelusz, który ma średnicę około 5-12 cm i trzon 3-5 cm.
Miąższ Shiitake ma stałą konsystencję i silny zapach. To sprawia, że jest idealnym składnikiem potraw, zwłaszcza tych azjatyckich, gdzie grzyb rośnie w domu i w naturze. Kraje azjatyckie są również największymi producentami Shiitake. Hodowla, a zwłaszcza stosowanie tego grzyba do celów leczniczych w Azji, zwłaszcza w Chinach i Japonii, ma dosłownie tysiącletnią tradycję. Japońskie pisma z roku 199 n.e. opisują, jak Kyusuys, japońskie plemię, przyniosło Shiitake jako dar japońskiemu cesarzowi. W historycznych pismach tradycyjnej medycyny chińskiej pisze się dużo o grzybie Shiitake, jest również określany jako Eliksir życia. Teksty z dynastii Sung (960-1127) mówią nawet o początkach kultywowania i celowej hodowli tego grzyba. W 1313 roku powstał inny tekst, który szczegółowo określa technikę hodowli, którą opisał Wang Chengem. Obecnie grzyb jest komercyjnie hodowany na całym świecie. W „naszym świecie" został po raz pierwszy opisany i włączony do systemu w 1877 roku przez M. J. Berkeleya, który nazwał go Agaricus edodes. Ta nazwa grzyba Shiitake przetrwała do 1976 r., kiedy to D. Pegler zaklasyfikował grzyba do rodziny Lentinula.

Zakończenie

Możemy zakończyć opowiadanie o grzybie Shiitake, stwierdzeniem, że jego nazwa – eliksir życia – jest prawdziwa i określa jego działanie i wpływ na organizm.