Auricularia

Zastosowanie testowane w praktyce:

• leczenie układu krążenia + Reishi
• zmniejszenie ryzyka zakrzepicy + Reishi
• profilaktyka i leczenie uzupełniające miażdżycy tętnic + Reishi, Shiitake
• regulacja poziomu lipidów we krwi + Shiitake
• zmniejszenie stanu zapalnego, zwłaszcza skóry, błon śluzowych i oczu + Shiitake, Reishi
• działanie immunomodulacyjne
• przeciwutleniacz

Inne motywy stosowania Auricularii:

Białe upławy, hemoroidy, stymulacja perystaltyki jelitowej, zaparcia, skurcze, nadwaga, nadciśnienie tętnicze, obniża poziom cholesterolu, stany zapalne stawów, zwiększa ilość tlenu we krwi, opóźnia starzenie, osłabienie po porodzie, szum w uszach, postrzał.

Charakterystyka TMC:

• temperatura – neutralna
• smak – słodki
• tropizm – wątroba, śledziona

Działanie według tradycyjnej medycyny chińskiej

• odżywia yin i nawilża
• uzupełnia qi i odżywia krew
• ożywia krew, zatrzymuje ból
• odżywia płuca
• zatrzymuje krwawienie (macica, hemoroidy)
• poprawia perystaltykę jelit

Auricularia (Auricularia polytricha, uszak bzowy, grzyb nazywany w Azji Yung ngo, Kikurage, Mokurage, w j. angielskim wood ear mushroom) jest grzybem jadalnym, posożytniczym. Owocniki Auricularii rosną głównie na zdrewniałych łodygach drzew i pniach drzew liściastych (klony, dęby, jesiony, bzy) i wytwarzają kępy. Auricularie można ją zbierać przez cały rok, nawet zimą, chyba że jest ona szczególnie mroźna. Swoja nazwę Auricularia zawdzięcza swojemu kszałtowi i konsystencji. Przypomina ludzkie ucho, małżowinę. Owocnik ma strukture galaretowatą, elastyczną, gumową,i moźe mieć drobne włoski na powierzchni. Owocniki są w kolorze brązowym w różnych jego odcieniach. Grzyb Auricularia jest często dodawany do azjatyckich potraw. Nie ma charakterystycznego grzybowego smaku ani zapachu, ale potrawie dodaje kolejny wymiar dzięki konsystencji tj. miękkie chrupnięcie. Auricularia nie jest tylko popularną potrawą, ale przede wszystkim środkiem leczniczym, którym np. tradycyjna medycyna chińska leczy różne problemy zdrowotne. Zapiski potwierdzające stosowanie i celowa hodowlę Auricularii datują się na rok 600 n.e. Naukowo Auricularie opisał i sklasyfikował J. B. F. Bulliard, w 1789 roku, nadał jej nazwę Tremella auricula-judae. Dopiero w 1897 r. austriacki botanik R. Wettstein, przemianował Auricularię i zaklasyfikował do rodzinx Auriculariaceae.

Zakończenie

Grzyb Auricularia jest bardzo skutecznym grzybem o działaniu uniwersalnym, możne rozwiązać wiele problemów zdrowotnych lub im zapobiegać. Bardzo ważny jest jego wpływ na układ sercowo-naczyniowy, jak również na układ odpornościowy.