Agaricus
Inne nazwy:
- j. czeski - žampion brazilský/mandlový
- j. chiński - Ji Song Rong
- j. łaciński - Agaricus blazei Murill
- j. polski – pieczarka brazylijska
- j. japoński – Himemtsutake
Zastosowanie testowane w praktyce:
- leczenie alergii i chorób autoimmunologicznych + Reishi, Hericium
- stymulacja układu immunologicznego, ochrona przed infekcją + Coriolus, Reishi, Shiitake
- profilaktyka nowotworowa w grupach wysokiego ryzyka
- uzupełniająca terapia przeciwnowotworowa – w zależności od typu nowotworu
- regulacja poziomu cukru we krwi + Maitake, Coprinus
- terapia w chorobach zapalnych
- ochrona przed infekcjami, zabijanie patogenów
Inne motywy stosowania Agaricusa:
Choroby nowotworowe pod „pępkiem”, choroby skóry, ochrona i wspieranie prawidłowego funkcjonowania wątroby, pobudzenie perystaltyki jelit, obniżenie wysokiego ciśnienia krwi, regulowanie poziomu lipidów we krwi, obniżenie poziomu cholesterolu, leczenie uzupełniające w arteriosklerozie tętnic, skurcze naczyń krwionośnych DK (+ Reishi).
Charakterystyka TMC:
- temperatura – ciepła
- smak – słodki, lekko ostry
- tropizm – śledziona, żołądek, jelita
Działanie według tradycyjnej medycyny chińskiej:
- wzmacnia qi całego organizmu
- wzmacnia ochronną qi
- przekształca flegmę, zatrzymuje kaszel
- łagodzi skurcze
- usuwa robaki
Krótki opis
Agaricus blazei Murill (nazywany w Japonii Himematsutake, w Chinach Ji Song Rohg, w Brazylii Cogumelo Piedade, pieczarka brazylijska, Agaricus brasiliensis) jest grzybem należącym do rodziny pieczarkowatych, pochodzi z Ameryki Południowej. Zbierali go głównie miestkańcy wiosek w okolicy Sao Paulo w pobliżu wioski Piedade. Grzyba używano nie tylko do potraw (jest bardzo smaczny, pachnie migdałowo), ale przede wszystkim jako środka leczniczego. Po raz pierwszy został opisany przez mykologa W. A. Murilla w 1945 roku, jednak światu został zaprezentowany w 1960 roku, gdy T. Furomoto zauważył jego pozytywne działanie i wysłał grzyba do badań laboratoryjnych w Japonii. Do systemu botanicznego został wprowadzony dopiero w 1967 przez belgijskiego botanika Heinemanna. Dzięki wyodrębnieniu jego składu i testom, które następnie przeprowadzono, potwierdzono wpływ Agaricusa na organizm. Grzyb stał się bardzo popularny i obecnie hodowany jest komercyjnie na całym świecie. Największymi producentami Agaricusa są Japończycy.
Agaricus należy do rodziny Agariaceae (pieczarkowate). Grzyb ma brązowo-złoty łuszczący się kapelusz, według krórego nadano mu również nazwę – grzyb słoneczny. Kapelusz ma średnicę około 2-12 cm,noga ma podobna długość. Kapelusz młodych grzybów jest wypukły, ale później jest bardziej wyprostowany, jego końce są "rozstrzępione". Na spodniej stronie kapelusza młodych grzybów są jasne bazydiospory, natomiast na grzybach starszych czekoladowo-brązowe.
Agaricus należy do rodziny Agariaceae (pieczarkowate). Grzyb ma brązowo-złoty łuszczący się kapelusz, według krórego nadano mu również nazwę – grzyb słoneczny. Kapelusz ma średnicę około 2-12 cm,noga ma podobna długość. Kapelusz młodych grzybów jest wypukły, ale później jest bardziej wyprostowany, jego końce są "rozstrzępione". Na spodniej stronie kapelusza młodych grzybów są jasne bazydiospory, natomiast na grzybach starszych czekoladowo-brązowe.
