Auricularia

IMG_6032

Jiné názvy:

  • j. czeski - Jidášovo ucho
  • j. łaciński - Auricularia polytricha
  • j. polski – Uszak bzowy

 

Zastosowanie testowane w praktyce:

  • wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu krążenia
  • wspiera utrzymanie prawidłowego poziomu lipidów we krwi
  • wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego

Charakterystyka TCM:*

  • Termika – neutralna
  • Smak – słodki
  • Tropizm – Wątroba, Śledziona

Działanie według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej:*

  • odżywia Yin i nawilża
  • uzupełnia Qi i odżywia Krew
  • ożywia Krew
  • odżywia Płuca
*Sformułowania zapisane dużą literą to terminy z zakresu Tradycyjnej Medycyny Chińskiej, które mogą mieć inne znaczenie niż podobne terminy wykorzystywane w medycynie zachodniej. Przykładowo Żołądek w rozumieniu TCM to cały obieg czynnościowy związany z trawieniem i przemianą materii, a nie określenie konkretnego narządu anatomicznego. Z kolei pojęcie takie jak „Qi” lub „Esencja” w ogóle nie występują w medycynie zachodniej i nie mają tam swojego odpowiednika.

Krótki opis

Auricularia (Auricularia polytricha, uszak bzowy, grzyb nazywany w Azji Yung ngo, Kikurage, Mokurage, w j. angielskim wood ear mushroom) jest grzybem jadalnym, posożytniczym. Owocniki Auricularii rosną głównie na zdrewniałych łodygach drzew i pniach drzew liściastych (klony, dęby, jesiony, bzy) i wytwarzają kępy. Auricularie można ją zbierać przez cały rok, nawet zimą, chyba że jest ona szczególnie mroźna. Swoja nazwę Auricularia zawdzięcza swojemu kszałtowi i konsystencji. Przypomina ludzkie ucho, małżowinę. Owocnik ma strukture galaretowatą, elastyczną, gumową,i moźe mieć drobne włoski na powierzchni. Owocniki są w kolorze brązowym w różnych jego odcieniach. Grzyb Auricularia jest często dodawany do azjatyckich potraw. Nie ma charakterystycznego grzybowego smaku ani zapachu, ale potrawie dodaje kolejny wymiar dzięki konsystencji tj. miękkie chrupnięcie. Auricularia nie jest tylko popularną potrawą, ale środkiem wykorzysytwanym np. w Tradycyjnej Medycyna Chińskiej. Zapiski potwierdzające stosowanie i celowa hodowlę Auricularii datują się na rok 600 n.e. Naukowo Auricularie opisał i sklasyfikował J. B. F. Bulliard, w 1789 roku, nadał jej nazwę Tremella auricula-judae. Dopiero w 1897 r. austriacki botanik R. Wettstein, przemianował Auricularię i zaklasyfikował do rodzinx Auriculariaceae.

Gdzie można kupić nasze produkty?

Zobacz terapeutów, którzy nam zaufali 


Sprawdź gdzie znajdują się najbliższe punkty sprzedaży.
WYŚWIETL NAJBLIŻSZYCH DYSTRYBUTORÓW